برج خنک کن به لحاظ نوع تماس آب و هوا به دو گروه برجهای تر(مدار باز)و برجهای خشک (مدار بسته)تقسیم میشوند .
برجها از نوع حرکت هوا به دو نوع مکش طبیعی (Natural darft ) و مکش اجباری (Mechainical darft )دسته بندی می شوند
تقریباً بیش از 90 % برجهای خنک کننده از نوع برجهای تر (wet cooling tower ) می باشند که خود به گروههای ذیل تقسیم میگردند.
جریان متقابل (counter flow )
جریان متقاطع (cross flow )
عملکرد کلی برج خنک کننده :
اثر خنک کنندگی انتقال حرارت محسوس (sensible heat transfer ) آب و هوا در برجهای خنک کننده بسیار ناچیز است و تقریباً اثر خنک کنندگی تماماً از تبخیر قسمتی از آب اسپری شده در برج بدست می آید که حرارت لازم برای تبخیر را از آبهای باقیمانده در برج تأمین میکند و در نتیجه درجه حرارت آب باقیمانده تنزل می یابد . بخار حاصل از تبخیر آب نیز توسط پروانه از برج خارج میشود .
عواملی که در ظرفیت برج تاثیر گذار هستند :
1- با کاهش دمای مرطوب محیط (Environment web bulb temperature ) با کاهش دمای رطوبت محیط قدرت خنک کنندگی برج خنک کن افزایش می یابد
2- افزایش سطح تماس باعث افزایش ظرفیت خواهد شد.
3- افزایش زمان تماس آب و هوا باعث افزایش ظرفیت خواهد شد.
4-سرعت پایین هوای عبوری از سطوح خنک کننده با ثابت نگهداشتن دبی آن باعث افزایش راندمان برج خواهد شد.